ceza

kime ve neye yazdığımı bilmediğim şiirimsin,

her gece antideprasan kokan ağzının tadında kaldı dudaklarım.

sabahları terli bedenimin tuzuna bandırdığın dilinin izlerini taşıyor yorgun bedenim.

mısra mısra senden kaçarken,tüm dizeler boğazıma tutuluyor.

kaç kelime daha yaşar ki gözlerin ve kaç defa yoluna dökülür sözlerim.

artık iş çıkışları koşturarak giriyorum bir batakhaneye,tenlerinde yağ kokusu kadınlarla sevişiyorum.

parçalanmış cesetlerin olduğu morglara gece kaçamak ziyaretler yapıp kokunu arıyorum sonrasında.

evin ışıklarını açık tutup aşağıdan kaldığımız odanın penceresini izliyorum.

geçen bitti ilaçların,reçetesiz alamadığım dudaklarının kokusunu özledim...