neriman

ah neriman diye başlayan bir şiir mi yazsam gözlerine ,

bak yine gece oldu,neriman şimdi uyuyordur.

erken uyur geç kalkardı ama hep güzel bakardı.

hatırlar mısın;

nerimandan aşk kalıntılarını konuşurduk her gece.

hecelerdik kelimelerimizi ve dudaklarımız birleşip neriman'dan şiirler okurduk.

ismini neriman mı koysak bu ayrılığın,

hani gece gece üşüyen bedenimizi buz gibi yakan ayrılık varya.

en son halk pazarında rast geldim neriman ile,kolunda sebze poşetleri bir o yana bir bu yana sallanıp gözlerini gizliyordu gökyüzünden.

neriman şarabı da severdi,gerçi hiç sevmedin onu ama o severdi bizi.

ne zaman şarap içsek senden bahsederdi.

şarap getirsene sevgilim,

neriman'ı anar senden bahsederiz...