15 Ocak 2010 Cuma

kahve


sıcak dudak izi kaldı kenarında
dokundum ürkekce dudagına

ateş gibi fincanda
simsicak duman
telvesi sicakti
inerken bogazindan
durdu baktı
bir ona
bir bana
..
sessizdik
ne ben bakabildim gözlerine
ne kahve süzülebildi dudaklarından.
ikimiz de suçlu idik
ben yakmıştım yüreğini
o yakmıştı içini..
aynı olsa gerekti acılarımız
ne ben ona tat veriyordum
ne o kahvesinden tad alıyordu.
benmiyim tadını bozan
tadı bozuk kahvemiydi tadımı kaçıran..
baktı
sadece baktı.
kaçırmak istedi kaçıramadı bakışlarını
korktu
gözlerimden kaçmayı başaramadı
aldı eline fincanı
parmak uçları ile kenarında süzüldü sıcaklığı
ve çekti bakışlarını
..
zor olmadı
sıcak bir ten
taş bile olsa
sıcak olması yetti bakışlarını benden almaya.....

2 yorum:

Aşk ve Zehir dedi ki...

mırra tadında hayat(lar).. içildiği yer ve kişinin önemi olmadığı, tadının hayatta bıraktığı izdir aslolan..

delal dedi ki...

ve içti
yakmayı göze alarak..
kaçmak yanmamak için
ama kaçarken yanmak ....

Yorum Gönder