dem

zaman;
en başından itibaren zehir gibi bedenlere karışan tek suçlu,
ve ortalara doğru dengesiz uykuların tek tanığı,
sonların tutarsız sahibi.
gözlere kaçamak bakışların tek şahidi zaman şimdi peşin ardı sıra kovalayan bir azılı katil gibi.
zamana bırakılan tüm aşklar gibi
aşklarımızdan da zamanın küflenmiş kokusu gelmekte.
zamanından uzaktayım...