mor'u düşmüş bir aşk

diz kapakları kapının eşiğine çarpa çarpa mor'armış bir veda sunuyorum sevgili,

kapı kapanmadan üzerimize çek git evimden.

artık mor elbiselerini ışıksız odanın kırık aynasında giyer,

gözyaşlarına sunarsın günahkar bedenini.

ben tüm cümleleri asıyorum odanın tavanına,

senden geriye kalan her şey üzerime bir korku gibi çöker de unutmam diye.

mor bir korku ya da koku idi her gece ıslak yatağın kalıntısı.

elini çabuk tut kadın,

dizlerim taşıyamıyor kapının eşiğindeki ayrılığı.

mor bir aşkın düşüşünü sadece ben kaldıramam.

mutlu kalman için her şeyi siliyorum bu gece.

dönme

dizlerim tutmuyor mora bulanmış ayrılığı...