24 Mart 2011 Perşembe

kimsin

bu defa acılar sarıyor küf tutmuş bedenimi,
acıtabildiğim kadar acıtıyorum ruhumu.
kendine dönüp baktığında senden bir iz bile kalmayan dudaklarım var,
soğuk bir odanın tavan arasına daldığında seni görebilen gözlerim var.
her ayrılığa bir adım daha yaklaşan bir ölmek isteğim var,
her seveni nefret ile dolduracak kadar seni seven bir aşk var içimde.
bu defa acılar sarıyor yüreğimi,
kanadıkça azalıyorum gözlerinde.
ben iyiyim demeyi çok iyi öğrendim senden,
şimdi yarım kalan şarkılardan bir veda mektubu yazıyorum.
gece saat uykunun ortasında kapının eşiğinde bulacağın bir zarfta olacak..
iyi bir aşkın tarifini dokunduğum ellerinden öğrendiğimde henüz aşk yaşıma gelmemiştim,
şimdi her gidişinde gözlerini bende bırakıyorsun ya,ben bir daha ölüyorum yokluğunda...

1 yorum:

e-Felsefe Kapısı dedi ki...

O kim oluyor da yokluğu öldürüyor bir bilsek!
Yüreğine sağlık...

Yorum Gönder