bazen gelirler
sebepsiz daralmalar..
çıksamda atsam kendimi buz gibi havaya
nefes alsam dersin.
çıkarsın
ilkin içini mis gibi hava doldurur.
sonra hızlanırsın
hızlanırsın
kalp atışlarını burnundan dışarı atarsın
kıpkırmızı kesilir yüzün
terlemeye başlarsın...
gene için daralır
boğulur gibi olursun
varsa atkını soyarsın boynundan..
açarsın boyunu
açabildiğin kadar
ellerinle soğuk demirlere tutunursun
fayda etmez
ayaklarını çıkarır koyarsın toprağa
çamura
kara
yağmura
buz tutarsın
gene için daralır..
ve bis ses alırsın
imkansız olan ses
yitip giden
bir daha gelmeyen sesi..
ama bedeni farklı
yüzü farklı
nefesi farklı
ses aynı ses
sevginin sesi
seni seviyorum
der ve bakarsın gökyüzüne
boğazından yağmur damlaları geçer
ürperirsin
alırsın içine sevdayı
yeni doğmuş biri olursun...
nefes aldığını hissedersin
ve komik tarafı
üşümeye başlarsın..
salaklığına yanarsın
bu soğukta böle dolaşılır mı diye.
nefesin açılır
rahatlarsın
ama soğuk algınlığını yanına alırsın.
olsun dersin
gülümsüyorum bu yeter dersin...
ve yakarsın ateşini sigaranda...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
ve bazen bunlar bile kesmez seni.. aradığın el oradadır, uzakta, avunursun saçlarını okşadığını düşünerek.. nefeslni daha derin çekersin, avunursun..
Yorum Gönder