hiç bir kadın

uzun sohbetler,
masum heyecanlar ve soğuyan sabaha doğrular,
en güzel yerinde gelen tren sesi de yok.
o sihirli cümleler,içinde acıdan başka bir şey olmayan şiirlerin içinde eriyip gitmiş.
yüreği hoplatan aşk da yok.
kadın da yok.
sen de yoksun.
hiç bir kadın yok.
saat 1 ankara trenini beklerken gelen köpek sesleri de yok.
garda ağlayan bebek büyüdü mü?
ya da çantamı alıp gidecek mi diye düşündüğüm hırsız da mı yok.
kadın yok,
sen yoksun.
kalabalığın içinde ağladığım yalnızlığım da yok.