galibalar

karşılaşmış olmanın ihtimali iki dar sokağın kaldırımları olurdu,
arada geçen tramvayları saymazsak.
çiçeklerin en solgun olduğu bir an
ve martı sesleri dolmabahçenin korkuluklarında.
sen kimi zamansız ölümle gelen yalnızlık,
mavi denizler aşmadan gelinecek bir sevda..
şimdi o dar sokaklardan arabalar geçiyor,
yıl 1834.
mevsimlerden kışın ertesi.
gözleri kan kızılı bir ayrılık ve üsküdar suskun..
anlaşılmaz olan tek nokta;
kimde bitmeliydik...