kör kuyu

dokunmak,
koklamak
ve sevmek yasak kelimelerdi.
hiç bir acının dönmediği yoldan geçen iki aşık,
suratsız yalnızlıklar
ve kapıları ardına kadar açık umutlar..
mavi bir masalın içine hapsedildi aşk,
gökyüzü ve deniz.
sonra ölü bir sessizlik,
gece karanlığına gömülmüş mutsuzluklar.
umut her pencerenin önünde,
ağaç gölgeleri,
su ve dipleri küf tutmuş intiharlar.
ama....
aşk,
imkansız dokunuşlar,
sıcak öpüşler..
şimdi suyun altında savrulan saçların,
mavi ve kızıl düşlerin.
ellerin hayallerine uzanırken,
gözlerim aksın bedenine.
aşk kapı ardına gizlendi,
öp....