9 Ağustos 2011 Salı

julia


bir halk ezgisi aslında her haykırış gibi,
sonucu hüsranla biten bir film ya da.
belki de masalların okunmadan geçilen sıkıcı kısımları.
bazen sevişmeden aşık olamayacağınız bir kadın.
gözleri masmavi olabilecek bir yenilgi.
işte ben bu kadına aşıktım.
zamanlar ölmeden evveli idi,
mevsimler cemal süreya okurdu kulaklarıma.
yağmurlar da yağardı,hani bildiğin aşk mevsimi.
tam da o sırada geçti sokak lambasının altından.
giyebileceği en güzel saçlarını giymişti sırtı.
omuzlarında ıslak dudak izleri saklı gibiydi,hafif düşmüş.
ve ben o gece aşık oldum gölgesine bir kadının.
ismi julia.
bazen gider otururum lamba dibine o fransız sokağında.
o mevsimde tours sessizdi.
gece geçerdi sokaklardan ve gölgesi kalırdı düşlerde.
ve ben bir kadının gölgesinde kaldım ömrümce...

0 yorum:

Yorum Gönder