ezgi/t

giderayak düştü gözlerimdeki yaşların
ki senden kalan tek ezgiydi kirpiklerimden düşen sesin,
suskun ve üzgün bir şiirin son hecelerini arıyor sözlerim
sarılacak kaç kelime bıraktın ki bana,
umuda dair büyütülen her an şimdi sensizliğin kuytularında şarap içmekte
ve gece sensizliği giyinip çocukları korkutuyor her yılın sonuna doğru,
özlemek dedin de ben artık bilmiyorum bunu
en son gözyaşlarım düşmüştü yüzünden,
ezgisi bende saklı şarkıların vardı
şarkılarında gizli ben,
ve ay daha parlak bakıyor bize
yol mu göstreriyor dersin
yoksa
yoksa sevindi mi seni aldı diye benden,tanrın...