üzüm gözlü çocuk ve kıvırcık saçlı annesi

üzüm gözlü çocuk ve kıvırcık saçlı annesi
bu masal hiç mutlu bitmeyecek
ve üzüm gözlü çocuk annesinden habersiz çıkmıştır sokağa,elinde küçük bir kağıt ve uzaklaşmıştır evden
anne iş görüşmesinde olan bir aşçı yamağı.hava bulutlu ve gergin bir koku salıyor ruhlara...


saat artık gecikmiş bir fabrika bacası gibi sabırsız ötmekte idi.anne eve doğru ilerlemiş başı önde ve yine kırgındır.
hava giderek kara bir leke gibi düşüyor kıvırcık saçlarına annenin...

çocuk oldukça açılmıştır uzak kaldığı için evden,elindeki ekmek arası kaçış kokulu yemeği yerken annesi gelmiş aklına.
okşuyordu her gece anne saçını.
yine ses duydu arkadan gitme diye çocuk,hava kapalı bir sessizlikte ilerlerken...

anne kapıya geldiğinde fark etti anahtarsız çıktığını evden ve bastı ızdırap sesli zile,
açan yoktu ve olmayacaktı.
hava kapalı bir yalnızlığa kucak acmış yine annenin gözlerinde...

uyku tutmazdı üzüm gözlü bebeğini annesinin,sonra kıvrandı ve uyudu istemeden.
artık ağlamıyordu anne gece üçü geçerken,elinde bir kağıt bakmaktaydı.doğmayan güneşe ilerliyordu hava ve anne tekrar okudu;
-bulduğumda güneşi alıp geleceğim sana...