durak

bu aralar kelimelerim özensiz serilmiş meyve sepetleri gibi,
diplerinde çürük aşklar.
dilim suskun bir çığlıktan öteye geçmiyor,
saçların kokusuz.
şimdi ben hangi yalnızlığıma sığınsam boğuluyorum..
bitti mi hayat,
yoksa ötesini mi göremiyorum yalnızlığımın....