azad/e-t

bir şiirin ilk mısrasında başladım dökmeye yaşlarımı,
sensizliğin ağır geldiği ilk saatlerdi.
sonra gözlerin geldi, ertesinde.
hiç bakmadığım.
senin mi bilmediğim dudaklarını öpmeye başladım.
hiç mi yalnızken ağlamaz insan,
hiç mi kusmaz acılarını şarap döktüğümüz halının üstüne.
yoksun,
yok oldun.
yokuz sevgilim.
ah ağır işliyor türküler,
ince bir keman
dipten gelen kalın bas sesi.
sesinin çığlıkları kulağımda,
ah ayrılık şarkısında boğulmuşluğum vardı,
çıkarken ilçemdeki tek yokuşu yalın ayak bir hazan öğlen ertesinde.
ah sevgili,
azad et beni.
gel ya öldür
ya da öl.
bileyim benden başkasına gitmiyor nefesin.
bileyim öldüğümüzü.